Kes 11: ‘Tahu menimba ilmu orang
Tahu menyauk petua orang’
Perkataan ‘menyauk’ dalam baris
kedua diertikan sebagai mencedok dan menimba dalam Kamus Dewan Edisi Keempat
(2007: 1398). Lantas, menyauk mempunyai sama makna
dengan menimba seperti yang tersurat dalam baris pertama. Kedua-dua perkataan
ini adalah kata kiasan yang bermaksud mengambil atau memperoleh pengetahuan
atau maklumat daripada sesuatu sumber.
Dalam ungkapan ini, sumber ilmu
atau petua yang dimaksudkan merujuk kepada orang. Itu bererti kita harus
mempunyai sikap keterbukaan dan merendah hati untuk mempelajari sesuatu
daripada orang lain yang berilmu, berpengetahuan atau arif.
Abdul
Samad Ahmad (1990: 126) dalam bukunya, ‘Kesenian
Adat, Kepercayaan dan Petua Ilmu’ menyatakan bahawa petua adalah sebahagian
daripada ilmu. Namun di antara kedua-duanya mempunyai ciri yang berlainan.
Berikut merupakan kenyataan beliau dalam memperlihat perbezaan di antara ilmu
dan petua
‘Ilmu pengetahuan dalam apa bentuk pun merupakan kepandaian yang dimiliki oleh
seseorang, sementara petua adalah kebijaksanaan mengatur ilmu yang ada bagi
melaksanakan sesuatu pekerjaan. Ilmu pengetahuan dipelajari, sedangkan
petua didapati daripada hasil pengalaman yang dilalui. Maka itu boleh juga
dikatakan bahawa petua adalah satu daripada ciri ilmu.’
Namun, ilmu dan petua dalam budaya
Melayu saling menyokong seperti yang tersurat dalam ungkapan yang diperkatakan.
Menurut Abdul Samad Ahmad lagi (1990: 126), orang tua-tua berpendapat bahawa
petua mendahului ilmu. Manakala ilmu yang tidak disertai
petua kurang meninggalkan kesan dalam sesuatu pekerjaan. Bahkan seseorang yang
tidak mengikut petua yang betul akan menghadapi masalah atau kesulitan dalam
melaksanakan sesuatu pekerjaan. Petua seolah-olah
menjadi panduan agar sesuatu pekerjaan itu menjadi, teratur dan sempurna.
Lantas, ungkapan ini mendidik pembaca atau
pendengar agar bersikap terbuka untuk memperoleh ilmu dan petua daripada orang
lain yang lebih berpengetahuan dan berpengalaman.
No comments:
Post a Comment